راهنمای درمان و پیشگیری از علائم ویروس هرپس گربه

آیا تا به حال متوجه شده‌اید که گربه‌تان به طور غیرمنتظره‌ای عطسه می‌کند، چشم‌هایش آبریزش دارد یا ناگهان انرژی‌اش کم شده است؟ این علائم به ظاهر جزئی می‌توانند نشان‌دهنده یک عفونت تنفسی شایع در گربه‌ها باشند—ویروس هرپس گربه‌سانان (که به عنوان رینوتراکئیت ویروسی گربه‌سانان نیز شناخته می‌شود).

ویروس هرپس گربه‌سانان، که اغلب به سرماخوردگی در گربه‌ها تشبیه می‌شود، بسیار مسری است. آنچه آن را به ویژه چالش‌برانگیز می‌کند، توانایی آن در غیرفعال ماندن در سیستم گربه است، که به طور دوره‌ای دوباره فعال می‌شود و خطرات مداوم برای سلامتی ایجاد می‌کند. تشخیص زودهنگام و درمان مناسب برای جلوگیری از عوارض شدید بسیار مهم است.

عفونت‌های ویروس هرپس گربه‌سانان می‌تواند از خفیف تا تهدید کننده زندگی متغیر باشد، و موارد شدیداً می‌تواند منجر به ذات‌الریه شود. مراقب این علائم حیاتی باشید:

• تورم، زخم یا ترشحات بیش از حد در اطراف چشم‌ها
• عطسه مداوم و ترشحات بینی
• از دست دادن اشتها و بی‌حالی
• تب بالا (دمای بدن بیش از 39.5 درجه سانتی‌گراد یا 103.1 درجه فارنهایت)
• مشکل در تنفس یا گرفتگی شدید بینی

اگر گربه شما عطسه گاه به گاه یا ترشحات خفیف بینی دارد اما فعال است و به طور معمول غذا می‌خورد، آنها را به مدت 1 تا 2 روز تحت نظر بگیرید. با این حال، اگر علائم بیش از 48 تا 72 ساعت ادامه داشت یا با از دست دادن اشتها یا بی‌حالی همراه بود، فوراً به دامپزشک مراجعه کنید. علائم مربوط به چشم—مانند افزایش ترشحات یا قرمزی ملتحمه—نیاز به توجه فوری دارد، زیرا ممکن است نشان‌دهنده زخم قرنیه باشد.

• ترشحات چشم و بینی را به آرامی با یک پارچه نرم و مرطوب تمیز کنید.
• اگر اشتها کم شده است، غذای مرطوب یا وعده‌های غذایی آسان هضم ارائه دهید.
• از یک دستگاه مرطوب‌کننده برای کاهش ناراحتی تنفسی استفاده کنید.

توجه: اینها اقدامات موقتی هستند و جایگزین درمان حرفه‌ای دامپزشکی نمی‌شوند.

ویروس هرپس گربه‌سانان نوع 1 (FHV-1) یک علت اصلی عفونت‌های تنفسی فوقانی در گربه‌ها است. بچه گربه‌ها و گربه‌هایی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند در معرض خطر بیشتری هستند و اغلب علائم شدیدتری را تجربه می‌کنند.

ویروس از طریق موارد زیر گسترش می‌یابد:

• انتقال از طریق هوا: ذرات ویروسی در عطسه یا ترشحات چشمی/بینی می‌توانند گربه‌های نزدیک را آلوده کنند.
• تماس مستقیم: اشیاء آلوده (کاسه‌های غذا، رختخواب، اسباب‌بازی‌ها) یا دست‌ها/لباس‌های انسان می‌توانند ویروس را منتقل کنند. خانه‌های چند گربه‌ای به پروتکل‌های بهداشتی سختگیرانه نیاز دارند.

• قرار گرفتن در معرض گربه‌های ولگرد (برای گربه‌هایی که به فضای باز دسترسی دارند)
• معرفی گربه‌های جدید به خانه
• مراجعه به کلینیک‌های دامپزشکی یا فروشگاه‌های حیوانات خانگی
• فضاهای زندگی چند گربه‌ای

فراتر از مشکلات تنفسی، FHV-1 می‌تواند اثرات کل بدن را ایجاد کند، به ویژه در گربه‌های آسیب‌پذیر:

• تب: دمای بالای 39.5 درجه سانتی‌گراد (103.1 درجه فارنهایت) باعث بی‌حالی و بی‌تحرکی می‌شود.
• بی‌اشتهایی و ضعف: گربه‌ها ممکن است به طور کامل از غذا خوردن خودداری کنند و خطر کم‌آبی را به همراه داشته باشند.
• کم‌آبی بدن: خاصیت ارتجاعی پوست را با نیشگون گرفتن ملایم پوست گردن بررسی کنید—عقب‌نشینی آهسته نشان‌دهنده از دست دادن مایعات است.

تظاهرات اصلی عبارتند از:

• عطسه: از حملات گاه به گاه به حملات مکرر پیشرفت می‌کند.
• ترشحات بینی: شفاف شروع می‌شود اما ممکن است ضخیم و زرد/سبز شود، که نشان‌دهنده عفونت باکتریایی ثانویه است.
• تنفس دهانی: گرفتگی شدید بینی، تنفس دهانی را مجبور می‌کند، که نیاز به مراقبت‌های اورژانسی دارد.

درگیری چشم می‌تواند به سرعت تشدید شود:

• التهاب ملتحمه: چشم‌های قرمز و متورم با ترشحات زرد/سبز.
• زخم قرنیه: فرسایش‌های دردناک روی سطح چشم، که در صورت عدم درمان، به طور بالقوه باعث نابینایی می‌شود.

دامپزشکان از موارد زیر استفاده می‌کنند:

• معاینه بالینی: ارزیابی علائم و سابقه پزشکی.
• آزمایش PCR: تشخیص DNA ویروسی در سواب‌ها از چشم/بینی (نتایج ممکن است چند روز طول بکشد).
• آزمایش‌های حمایتی: آزمایش خون یا اشعه ایکس برای موارد شدید (به عنوان مثال، مشکوک به ذات‌الریه).

در حالی که ویروس را نمی‌توان ریشه‌کن کرد، درمان‌ها بر مدیریت علائم متمرکز هستند:

• قطره‌های چشمی ضد ویروسی/آنتی‌بیوتیکی برای ضایعات چشمی
• درمان نبولیزاسیون برای تسکین گرفتگی بینی
• درمان مایعات و محرک‌های اشتها برای حمایت سیستمیک

بستری شدن در بیمارستان برای گربه‌هایی که تب بالا، کم‌آبی بدن یا ناراحتی تنفسی دارند ضروری است.

• بچه گربه‌ها: سری اولیه در 8، 12 و 16 هفتگی
• بزرگسالان: تقویت‌کننده‌های سالانه

• گربه‌های جدید را به مدت 1 تا 2 هفته قبل از معرفی قرنطینه کنید.
• اقلام مشترک را به طور منظم ضدعفونی کنید.
• پس از دست زدن به گربه‌های دیگر، دست‌های خود را بشویید.

استرس‌زاها را که ایمنی را تضعیف می‌کنند، به حداقل برسانید:

• مناطق استراحت آرام را فراهم کنید
• روال‌های ثابت را حفظ کنید
• از جابجایی مکرر جعبه‌های بستر/ایستگاه‌های غذا خودداری کنید

س: آیا انسان‌ها می‌توانند به ویروس هرپس گربه‌سانان مبتلا شوند؟
خیر، اما انسان‌ها می‌توانند ویروس را از طریق دست‌ها یا لباس‌های آلوده به طور مکانیکی بین گربه‌ها منتقل کنند.

س: آیا درمان کامل امکان‌پذیر است؟
ویروس نهفته باقی می‌ماند اما می‌توان با مراقبت مناسب برای کنترل شعله‌ور شدن آن را مدیریت کرد.

س: جدول زمانی بهبودی؟
موارد خفیف در 1 تا 2 هفته برطرف می‌شوند. گربه‌هایی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند ممکن است به مراقبت‌های طولانی‌مدت نیاز داشته باشند.